فیش شماره 192

❤️ ابی الحسن الرضا علیه السلام

يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَلْقَى اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا ذَنْبَ عَلَيْكَ، فَزُرِ الْحُسَيْنَ عَلَيْهِ السَّلَامُ. يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَسْكُنَ الْغُرَفَ الْمَبْنِيَّةَ فِي الْجَنَّةِ مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‌، فَالْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَيْنِ. يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ يَكُونَ لَكَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلَ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلَامُ‌، فَقُلْ مَتَىٰ ذَكَرْتَهُ ﴿يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً﴾.

🔷 امام رضا علیه السلام

‌ای فرزند شبیب! اگر می‌خواهی خداوند را ملاقات کنی در حالی که گناه نداشته باشی، حسین علیه‌السّلام را زیارت کن. ‌ای فرزند شبیب! اگر می‌خواهی در بهشت جای گیری و با محمد و آلش هم‌نشین گردی، قاتلان حسین علیه‌السّلام را لعنت کن. ‌ای فرزند شبیب! اگر می‌خواهی ثواب شهدای کربلا را داشته باشی، هر گاه یاد آنها را کردی بگو: «یا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَاَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً؛ ‌ای کاش با ‌آنان بودم تا به رستگاری بزرگ می‌رسیدم».