هدیه صلوات

❤️ الإمام المجتبی علیه السلام

سئل الحسن عليه السلام: مَا بَالُنَا نَكْرَهُ الْمَوْتَ وَ لَا نُحِبُّهُ؟ فقال عليه السلام: لِأَنَّكُمْ أَخْرَبْتُمْ آخِرَتَكُمْ، وَ عَمَّرْتُمْ دُنْيَاكُمْ، وَ أَنْتُمْ تَكْرَهُونَ النُّقْلَةَ مِنَ الْعُمْرَانِ إِلَى الْخَرَابِ.

🔷 امام حسن مجتبی علیه السلام

از امام حسن مجتبى عليه السلام پرسيدند: چرا از مرگ بدمان مى آيد و آن را دوست نداريم؟ فرمود: زيرا شما آخرت خود را ويران و دنيايتان را آباد كرده‌ايد و دوست نداريد از آبادانى به ويرانه منتقل شويد.

❤️ الإمام المجتبی علیه السلام

عَجَبٌ‌ لِمَنْ‌ يَتَفَكَّرُ فِي مَأْكُولِهِ‌ كَيْفَ‌ لَا يَتَفَكَّرُ فِي مَعْقُولِهِ،‌ فَيُجَنِّبُ‌ بَطْنَهُ‌ مَا يُؤْذِيهِ‌، وَ يُودِعُ‌ صَدْرَهُ‌ مَا يُرْدِيهِ‌!

🔷 امام حسن مجتبی علیه السلام

در شگفتم از كسى كه دربارۀ خوراك جسم خود مى‌انديشد چگونه دربارۀ خوراك فكر خود نمى‌انديشد؟ شكمش را از آنچه زيانبار است پرهيز مى‌دهد، اما در سينۀ خود چيزهايى مى‌سپارد كه مايۀ نابوديش مى‌شود.

❤️ أمیرالمؤمنین علیه السلام

كَفاكَ أدباً لِنَفْسِكَ اجْتِنابُ ما تَكْرَهُهُ مِن غيرِكَ.

🔷 امام علی علیه السلام

براى ادب کردن خود همين بس كه از آنچه در ديگران نمى پسندى دورى كنى.

❤️ أمیرالمؤمنین علیه السلام

 كَيْفَ يَعْمَلُ لِلْآخِرَةِ الْمَشْغُولُ بِالدُّنْيَا؟!

🔷 امام علی علیه السلام

كسى كه سرگرم دنياست، چگونه مى تواند براى آخرت كار كند؟

❤️ رسول الله صلی الله علیه و آله

الْعَجَبُ كُلُّ الْعَجَبِ لِلْمُصَدِّقِ بِدَارِ الْخُلُودِ وَ هُوَ يَعْمَلُ لِدَارِ الْغُرُورِ!

🔷 پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله

چه شگفت است كسى است كه سراى جاودانگى (آخرت) را باور دارد و با اين حال براى سراى فريب (دنیا) كار مى كند!

❤️ رسول الله صلی الله علیه و آله

اعْمَلْ لِدُنْيَاكَ كَأَنَّكَ تَعِيشُ أَبَداً، وَ اعْمَلْ لآِخِرَتِكَ كَأَنَّكَ تَمُوتُ غَداً.

🔷 پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله

براى دنياى خود چنان كار كن كه گويى تا ابد زنده اى، و براى آخرتت چنان كار كن كه گويى همين فردا خواهى مُرد.

❤️ الإمام الصادق علیه السلام

الْعَامِلُ عَلَىٰ غَيْرِ بَصِيرَةٍ كَالسَّائِرِ عَلَىٰ غَيْرِ الطَّرِيقِ لَا يَزِيدُهُ سُرْعَةُ السَّيْرِ إِلَّا بُعْداً.

🔷 امام صادق علیه السلام

کسى كه بدون بينش و آگاهى عمل كند، همچون كسى است كه در بيراهه رود. او هر چه بيشتر بشتابد [از راه اصلى] دورتر مى شود.

❤️ الإمام الصادق علیه السلام

إِنَّ الْعَالِمَ إِذَا لَمْ يَعْمَلْ بِعِلْمِهِ زَلَّتْ مَوْعِظَتُهُ عَنِ الْقُلُوبِ كَمَا يَزِلُّ الْمَطَرُ عَنِ الصَّفَا.

🔷 امام صادق علیه السلام

هرگاه عالم به علمش عمل نكند، [اثر] موعظه اش از دل ها زايل مى شود؛ آن چنان كه باران از روى سنگ صاف مى لغزد.

❤️ الإمام الباقر علیه السلام

أَحَبُّ الْأَعْمَالِ إِلَى اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَا دَاوَمَ عَلَيْهِ الْعَبْدُ وَ إِنْ قَلَّ.

🔷 امام باقر علیه السلام

محبوبترين عمل در پيشگاه خداوند عز و جل عملى است كه آدمى بر آن مداومت ورزد، هرچند اندك باشد.

❤️ الإمام الباقر علیه السلام

الْعِلْمُ مَقْرُونٌ إِلَى الْعَمَلِ فَمَنْ عَلِمَ عَمِلَ وَ مَنْ عَمِلَ عَلِمَ وَ الْعِلْمُ يَهْتِفُ بِالْعَمَلِ فَإِنْ أَجَابَهُ وَ إِلَّا ارْتَحَلَ عَنْهُ.

🔷 امام باقر علیه السلام

علم و عمل به هم بسته شده اند. بنا بر اين، هر كه بداند عمل كند و هر كه عمل كند بداند. علم، عمل را صدا مى زند، اگر پاسخش داد مى ماند و الا مى رود.

❤️ الإمام الصادق علیه السلام

مَن تَعَلَّمَ لِلَّهِ و عَمِلَ لِلَّهِ و عَلَّمَ لِلَّهِ دُعِيَ في مَلَكوتِ السَّماواتِ عَظيما، فقيلَ: تَعَلَّمَ لِلَّهِ، و عَمِلَ لِلَّهِ، و عَلَّمَ لِلَّهِ!

🔷 امام صادق علیه السلام

هر كه براى خدا علم بياموزد و براى خدا [به آن] عمل كند و براى خدا به ديگران آموزش دهد، در ملكوت آسمانها از او به بزرگى ياد شود و گفته آيد: براى خدا آموخت، براى خدا عمل كرد و براى خدا آموزش داد!

❤️ رسول الله صلی الله علیه و آله

أَشَدُّ مِنْ يُتْمِ الْيَتِيمِ الَّذِي انْقَطَعَ عَنْ أَبِيهِ، يُتْمُ يَتِيمٍ انْقَطَعَ عَنْ إِمَامِهِ وَ لَا يَقْدِرُ عَلَى الْوُصُولِ إِلَيْهِ، وَ لَا يَدْرِي كَيْفَ حُكْمُهُ فِيمَا يُبْتَلَىٰ بِهِ مِنْ شَرَائِعِ دِينِهِ. أَلَا فَمَنْ كَانَ مِنْ شِيعَتِنَا عَالِماً بِعُلُومِنَا وَ هَذَا الْجَاهِلُ بِشَرِيعَتِنَا الْمُنْقَطِعُ عَنْ مُشَاهَدَتِنَا يَتِيمٌ فِي حِجْرِهِ، أَلَا فَمَنْ هَدَاهُ وَ أَرْشَدَهُ وَ عَلَّمَهُ شَرِيعَتَنَا كَانَ مَعَنَا فِي الرَّفِيقِ الْأَعْلَىٰ.

🔷 پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله

سخت تر از یتیمی کسی که پدرش از دنیا رفته است، يتيمى كسى است كه از امام خود بريده شده و توان دسترسى به او را ندارد و حكم مسائل دينى مورد ابتلايش را نمى داند. بدانيد كه هر كس از شيعيان ما به علوم ما آگاه باشد، اين شخصى كه به شريعت ما آگاه نيست و دسترسى به ما ندارد، [همچون] يتيمى است در دامان او. بدانيد كه هر كس او را هدايت و ارشاد كند و شريعت و احكام ما را به او بياموزد، در جمع بهشتيان برين با ما خواهد بود.

❤️ رسول الله صلی الله علیه و آله

الْمُؤْمِنُ إِذَا مَاتَ وَ تَرَكَ وَرَقَةً وَاحِدَةً عَلَيْهَا عِلْمٌ تَكُونُ تِلْكَ الْوَرَقَةُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ سِتْراً فِيمَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّارِ وَ أَعْطَاهُ اللهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَىٰ بِكُلِّ حَرْفٍ مَكْتُوبٍ عَلَيْهَا مَدِينَةً أَوْسَعَ مِنَ الدُّنْيَا سَبْعَ مَرَّاتٍ.

🔷 پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله

هر گاه مؤمن بميرد و يك برگه كه روى آن علمى نوشته شده باشد از خود بر جاى گذارد، روز قيامت آن برگه پرده ميان او و آتش مى شود و خداوند تبارك و تعالى به ازاى هر حرفى كه روى آن نوشته شده، شهرى هفت برابر پهناورتر از دنيا به او مى دهد.

❤️ الله عز و جل

وَ وُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَ يَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَـٰذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَ لَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا ... ﴿۴۹﴾

🔷 خداوند متعال

کتاب [اعمال] هر کسی [در برابر دیدگانش] نهاده می شود، پس مجرمان را می بینی که از آنچه در آن است هراسان و بیمناکند و می گویند: ای وای بر ما، این چه کتابی است که هیچ عمل کوچک و بزرگی را فرو نگذاشته است مگر آنکه آن را به حساب آورده؟! و هر عملی را انجام داده اند، حاضر می یابند، و پروردگارت به هیچ کس ستم نخواهدکرد.

❤️ الله عز و جل

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَ لْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ ۖ وَ اتَّقُوا اللهَ ۚ إِنَّ اللهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿۱۸﴾

🔷 خداوند متعال

ای اهل ایمان! از خدا پروا کنید؛ و هر کسی باید با تأمل بنگرد که برای فردای خود چه چیزی پیش فرستاده است، و از خدا پروا کنید؛ یقیناً خدا به آنچه انجام می دهید، آگاه است.

❤️ الله عز و جل

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَّا يَعْصُونَ اللهَ مَا أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ ﴿۶﴾

🔷 خداوند متعال

ای مؤمنان! خود و خانواده خود را از آتشی که هیزم آن انسان ها و سنگ ها است، حفظ کنید. بر آن فرشتگانی خشن و سخت گیر گمارده شده اند که از آنچه خدا به آنان دستور داده، سرپیچی نمی کنند، و آنچه را به آن مأمورند، همواره انجام می دهند.

❤️ الله عز و جل

فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَ يَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ ﴿۸۳﴾

🔷 خداوند متعال

آنان را واگذار تا [در گفتار و کردار باطل] فرو روند و [با کالای بی ارزش دنیا] سرگرم بازی شوند تا آن روزشان را که وعده داده می شوند دیدار کنند.

❤️ الله عز و جل

إِن يَنصُرْكُمُ اللهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمْ ۖ وَ إِن يَخْذُلْكُمْ فَمَن ذَا الَّذِي يَنصُرُكُم مِّن بَعْدِهِ ۗ وَ عَلَى اللهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿۱۶۰﴾

🔷 خداوند متعال

اگر خدا شما را یاری کند، هیچ کس بر شما چیره و غالب نخواهد شد، و اگر شما را واگذارد، چه کسی بعد از او شما را یاری خواهد داد؟ و مؤمنان باید فقط بر خدا توکل کنند.

❤️ أمیرالمؤمنین علیه السلام

لاَ يَجِدُ عَبْدٌ طَعْمَ‌ الْإيمَانِ‌ حَتَّى يَعْلَمَ‌ أَنَّ‌ مَا أَصَابَهُ‌ لَمْ‌ يَكُنْ‌ لِيُخْطِئَهُ‌ وَ أَنَّ‌ مَا أَخْطَأَهُ‌ لَمْ‌ يَكُنْ‌ لِيُصِيبَهُ‌ وَ أَنَّ‌ الضَّارَّ النَّافِعَ‌ هُوَ اللهُ‌ عَزَّ وَ جَلَّ.

🔷 امام علی علیه السلام

هيچ بنده اى مزه ايمان را نمى چشد مگر آن كه بداند آنچه بدو رسيده، ممكن نبود نرسد و آنچه به او نرسيده، ممكن نبود كه برسد و اينكه زيان بخش و سود رسان، خداوند عزّ و جلّ است و بس.

❤️ أمیرالمؤمنین علیه السلام

الْقَلْبُ الْمُحِبُّ لِلَّهِ يُحِبُّ كَثِيراً النَّصَبَ لِلَّهِ وَ الْقَلْبُ اللَّاهِي عَنِ اللهِ يُحِبُّ الرَّاحَةَ.

🔷 امام علی علیه السلام

قلب دوستدار خدا، خستگى براى خدا را بسيار دوست دارد و قلب بى ‏خبر از ياد خدا، آسايش را دوست دارد.

❤️ الإمام الباقر علیه السلام

إِنَّمَا يُدَاقُّ‌ اللهُ الْعِبَادَ فِي الْحِسَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلىٰ قَدْرِ مَا آتَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ فِي الدُّنْيَا.

🔷 امام باقر علیه السلام

خدا در روز قیامت، نسبت به حساب بندگانش به اندازه‌ی عقلی که در دنیا به آنها داده، باریک‌بینی می‌کند و از آنان انتظار دارد.

❤️ أمیرالمؤمنین علیه السلام

اعْلَمْ أَنَّ كُلَّ شَيْ‏ءٍ مِنْ عَمَلِكَ تَبَعٌ لِصَلَاتِكَ.

🔷 امام علی علیه السلام

بدان که هر کاری که می کنی تابع نماز توست.

❤️ الإمام الکاظم علیه السلام

يَا هِشَامُ، مَنْ أَرَادَ الْغِنَىٰ بِلَا مَالٍ، وَ رَاحَةَ الْقَلْبِ مِنَ الْحَسَدِ، وَ السَّلَامَةَ فِي الدِّينِ، فَلْيَتَضَرَّعْ إِلَى اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي مَسْأَلَتِهِ بِأَنْ يُكَمِّلَ عَقْلَهُ؛ فَمَنْ عَقَلَ، قَنِعَ بِمَا يَكْفِيهِ، وَ مَنْ قَنِعَ بِمَا يَكْفِيهِ، اسْتَغْنَىٰ، وَ مَنْ لَمْ يَقْنَعْ بِمَا يَكْفِيهِ، لَمْ يُدْرِكِ الْغِنَىٰ أَبَداً.

🔷 امام کاظم علیه السلام

ای هشام! کسی که ثروت بدون مال و دل بدون حسد و سلامتی دین می خواهد، باید با تضرع و زاری از خداوند بخواهد که عقلش را کامل کند، چون عاقل به اندازه‌ی احتیاجش می‌خواهد و آن که به اندازه‌ی احتیاج قناعت کند، بی‌نیاز می‌گردد و کسی که به اندازه‌ی احتیاج، قناعت نکند، هرگز بی‌نیاز نمی‌شود.

❤️ الله عز و جل

إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ ﴿۲۹﴾ وَ إِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ ﴿۳۰﴾ وَ إِذَا انقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمُ انقَلَبُوا فَكِهِينَ ﴿۳۱﴾ وَ إِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَـٰؤُلَاءِ لَضَالُّونَ ﴿۳۲﴾ وَ مَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ ﴿۳۳﴾ فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ ﴿۳۴﴾

🔷 خداوند متعال

بدکاران همواره [در دنیا از روی ریشخند و استهزا] به مؤمنان می خندیدند (29) و هنگامی که بر آنان می گذشتند آنان را با اشاره چشم وابرو به مسخره می گرفتند، (30) و چون به خانواده خود بازمی گشتند [به سبب تمسخر مؤمنان] خوشحال و شادمان باز می گشتند، (31) و هنگامی که مؤمنان را می دیدند، می گفتند: بی تردید اینان گمراه اند؛ (32) و حال آنکه کافران را بر مؤمنان نگهبان و مراقب نفرستاده بودند [که مراقب هدایت و گمراهی آنان باشند.] (33) پس امروز همواره مؤمنان به کافران می خندند. (34)

❤️ الله عز و جل

وَ يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَىٰ يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا ﴿٢٧﴾ يَا وَيْلَتَىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا ﴿٢٨﴾ لَّقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِي ۗ وَ كَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا ﴿٢٩﴾

🔷 خداوند متعال

و روزی که ستمکار، دو دست خود را [از شدت اندوه و حسرت به دندان] می‌گزد [و] می‌گوید: ای کاش همراه این پیامبر راهی به سوی حق برمی‌گرفتم، (27) ای وای، کاش من فلانی را [که سبب بدبختی من شد] به دوستی نمی‌گرفتم، (28) بی‌‌تردید مرا از قرآن پس از آنکه برایم آمد گمراه کرد. و شیطان همواره انسان را [پس از گمراه کردنش تنها و غریب در وادی هلاکت] وامی‌گذارد؛ (29)